و ببطن النخلة و يوم التروية و يوم عرفة نزلت فيه خمس عشرة آية في الحجة التي صدعها رسول الله ص عن المسجد الحرام و بالجحفة و بخم.
امام باقر (ع) در تفسير اين آيه: «اين به آن سبب است كه ايشان آنچه را كه خداوند را خشمگين ساخت پيروى كردند و خشنودى خداوند را مكروه داشتند و اعمال ايشان تباه شد.» فرموده است: آنان على را خوش نمىداشتند و حال آنكه خداوند در جنگ بدر و حنين و در بطن النخلة و روز هشتم و نهم ذيحجه فرمان به ولايت او داده بود و در حديبيه و جحفه و غدير خم، پانزده آيه در فضيلت على (ع) نازل فرموده است.