نام: موسی, کنیه: ابو جعفر, لقب: مبرقع که از فرط زیبایی بر جمال مبارک نفاب میزد.نام پدر: جوادالائمه علیه السلام, و مادر آن حضرت کنیز بود.

ایشان از اولین سادات رضوی بود که در سال 256 هجری وارد قم گردید. او دائما بر صورت خود برقعی داشت, ولی مردم عرب ساکن قم او را از قم بیرون کردند و او به کاشان رفت و در آنجا مورد احترام قرار گرفت.

بعد از آمدن ابو الصدیم حسین بن علی بن آدم و مرد دیگری از روُسای قم, عربهای قم متوجه شدند موسی چه کسی بوده است و آن بزرگوار را به قم بازگرداندند و خانه ای برای او آماده کردند. همچنین در روستاهای متعدد زمین و باغ برای او خریدند و خواهرانش زینب و ام محمد و میمونه, دختران حضرت جواد علیه السلام به قم آمدند, و بر او وارد شدند.

هنگامی که جناب موسی مبرقع در قم از دنیا رفت, امیر قم عباس بن عمرو غنوی بر او نماز خواند, و در محل کنونی که در قم معروف است و قبلا خانه محمد بن حسن بن ابی خالد اشعری ملقب به شنبوله بود, دفن شد.

کلینی رحمه الله در کافی به سند معتبر نقل کرده که جناب موسی مبرقع تولیت اوقاف را از جانب امام علیه السلام داشته اند.(4)

1.بحارالانوار: ج 50 ص 161_162. تاریخ سامراء: ج 3 ص 302

2.مستدرک سفینه البحار: ج 5 ص 230

3.قلائدالنحور: ج ربیع الثانی ص 226. مرآه العقول: ج 6 ص 128

4.کافی: ج 1 ص 261