به تحقيق انسان را از خلاصه گل بيافريديم و سپس آن را در قرارگاهي استوار (رحم) قرار داديم سپس آن نطفه را پاره خون بسته گردانديم، پس آن خون بسته را مانند گوشت جويده گردانيديم، پس آن گوشت را استخوانهاي گردانيديم پس آن استخوانها را گوشت پوشانيديم، پس آفريديم او را آفرينشي ديگر (او را به صورت انساني در آورده و در او روح دميديم). پس بزرگ است خدايي كه بهترين آفرينندگان است.
و آنگاه فرمود: ديه نطفه بيست دينار، و علقه چهل دينار، و مضغه شصت دينار، و استخوان پيش از تمام شدن خلقتش هشتاد دينار و جنين كامل قبل از دميدم روح صد دينار، و پس از دميدن روح هزار دينار مي‌باشد. [2] .

و پيش از اين گذشت كه آن حضرت عليه‌السلام در معناي اب و كلاله به آيات قرآن استدلال نمود، در قبال ابوبكر كه از معناي آنها عاجز ماند. و در قبال عمر نيز آن هنگام كه خواست بر زني كه بطور اجبار تن به زنا داده بود حد جاري كند، آن حضرت به اين آيه شريفه استدلال نمود:

فمن اضطر غير باغ ولا عاد فلا اثم عليه. [3] و نگذاشت به او حد بزند. و هنگامي كه عثمان خواست زني را كه پس از شش ماه فرزند زاييده بود حد بزند، آن حضرت عليه‌السلام به اين دو آيه شريفه استشهاد نمود: و حمله و فصاله... [4] والوالدات يرضعن... [5] و نگذاشت به او حد بزند و گذشت استناد آن حضرت به آيات قرآن در معناي جزء و سهم و حين و قديم.

[1] سوره مومنون، آيه 11.
[2] ارشاد، مفيد، ص 119.
[3] سوره بقره، آيه 173.
[4] سوره احقاف، آيه 13.
[5] سوره بقره، آيه 232.