آن حضرت شبها با شمشير پروانه وار گرد شمع وجود پيامبر صلّى الله عليه و آله می ‏گرديد و می فرمود: «تا زنده‏ ام دست از يارى او بر نمیدارم. او در هر شب چند بار محل خواب پيامبر صلّى الله عليه و آله را تغيير می ‏داد و عزيزترين فرزند خود يعنى امیرلمومنین را به جاى آن حضرت می‏خوابانيد، و روز فرزندان خود و فرزندان برادرانش را به حفاظت از آن حضرت می‏گماشت. در مدتى كه در شعب بودند بر آن حضرت و مسلمانان بسيار سخت گذشت، تا آنجا كه شبها صداى گريه اطفال گرسنه بنى هاشم را ساكنين اطراف شعب می ‏شنيدند.

- پس از دو سال و چند ماه خداوند موريانه ای را مأمور كرد، و پيمان نامه آنان را از بين برد بجز اسماء الهى كه در آن بود. حضرت ابوطالب عليه السلام اين خبر را به كفار داد، و آنان با ديدن چنين معجزه ای دست از تصميم خود برداشتند و بنى هاشم به خانه‏ هاى خود بازگشتند.

(قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 9، الوقايع و الحوادث، ج 2، ص 7)