قال الصادق(ع): صیام یوم غدیر خم یعدل صیام عمر الدنیا لو عاش انسان ثم صام ما عمرت الدنیا لکان له ثواب ذلک. 

امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمود:

روزه روز غدیر خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. یعنى اگر انسانى همیشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگیرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عید غدیر است.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۴، ح ۴.

عن ابى عبد الله(ع) قال: و من صلى فیه رکعتین اى وقت‏شاء و افضله قرب الزوال و هى الساعه التى اقیم فیها امیرالمؤمنین(ع) بغدیر خم علما للناس و... کان کمن حضر ذلک الیوم... 

امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمودند:

کسى که در روز عید غدیر هر ساعتى که خواست، دو رکعت نماز بخواند و بهتر اینست که نزدیک ظهر باشد که آن ساعتى است که امیرالمؤمنین(ع) در آن ساعت در غدیر خم به امامت منصوب شد، (هر که چنین کند) همانند کسى است که در آن روز حضور پیدا کرده است...

وسائل الشیعه ۵: ۲۲۵، ح ۲.

عن ابى عبد الله(ع) قال: انه تستحب الصلوه فى مسجد الغدیرلان النبى(ص) اقام فیه امیر المؤمنین (ع) و هو موضع اظهرالله عزوجل فیه الحق. 

امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمودند:

نماز خواندن در مسجد غدیر مستحب است، چون پیامبر اکرم(ص) در آنجا امیرمؤمنان(ع) را معرفى و منصوب کرد. و آنجایى است که خداى بزرگ، حق را آشکار کرد.

وسائل الشیعه ۳: ۵۴۹.

قال الصادق(ع): ینبغى لکم ان تتقربوا الى الله تعالى بالبر والصوم والصلوه و صله الرحم و صله الاخوان، فان الانبیاء علیهم السلام کانوا اذا اقاموا اوصیاءهم فعلوا ذلک و امروا به

امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمودند:

شایسته است با نیکى کردن به دیگران و روزه و نماز و بجا آوردن صله رحم و دیدار برادران ایمانى به خدا نزدیک شوید، زیرا پیامبران زمانى که جانشینان خود را نصب مى‏ کردند، چنین مى‌‏کردند و به آن توصیه مى‌‏فرمودند.

مصباح المتهجد: ۷۳۶

عن على بن موسى الرضا(ع) : من زار فیه مؤمنا ادخل‏الله قبره سبعین نورا و وسع فى قبره و یزور قبره کل یوم سبعون الف ملک ویبشرونه بالجنه. 

امام رضا(علیه السلام) فرمود: کسى که در روز (غدیر) مؤمنى را دیدار کند، خداوند هفتاد نور بر قبر او وارد مى کند و قبرش را توسعه مى ‏دهد و هر روز هفتاد هزار فرشته قبر او را زیارت مى‌‏کنند و او را به بهشت بشارت مى‌‏دهند.

اقبال الاعمال: ۷۷۸

عن مولانا ابى‏الحسن على بن محمد(ع) قال لابى اسحاق: و یوم الغدیر فیه اقام النبى(ص) اخاه علیا علما للناس و اماما من بعده،[قال] قلت: صدقت جعلت فداک، لذلک قصدت، اشهد انک حجه الله على خلقه. 

عن ابى عبد الله(ع) قال: والعمل فیه یعدل ثمانین شهرا، و ینبغى ان یکثر فیه ذکر الله عزوجل، والصلوه على النبى(ص)، ویوسع الرجل فیه على عیاله. 

امام جعفرصادق(علیه السلام) فرمودند:

ارزش عمل در آن روز (عید غدیر) برابر با هشتاد ماه است، و شایسته است آن روز ذکر خدا و درود بر پیامبر(ص) زیاد شود، و مرد، بر خانواده خود توسعه دهد.

وسائل الشیعه ۷: ۳۲۵، ح ۶.

عن ابى عبد الله(ع) قال: ... تذکرون الله عز ذکره فیه بالصیام والعباده والذکر لمحمد و آل محمد، فان رسول الله(ص) اوصى امیرالمؤمنین ان یتخذ ذلک الیوم عیدا، و کذلک کانت الانبیاء تفعل، کانوا یوصون اوصیائهم بذلک فیتخذونه عیدا. 

امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمودند:

در روز عید غدیر، خدا را با روزه و عبادت و یاد پیامبر و خاندان او یادآورى کنید، زیرا رسول خدا به امیرالمؤمنین سفارش کرد که آن روز را عید بگیرد، همینطور پیامبران هم به جانشینان خود سفارش مى‏کردند که آن روز را عید بگیرند، آنان هم چنین مى‏‌کردند.

وسائل الشیعه ۷:۳۲۷، ح ۱.

روى الحسن بن راشد عن ابى عبد الله(ع) قال: قلت: جعلت فداک، للمسلمین عید غیرالعیدین؟ قال: نعم، یا حسن! اعظمهما و اشرفهما، قال: قلت له: و اى یوم هو؟ قال: یوم نصب امیرالمؤمنین(ع) فیه علما للناس. قلت له: جعلت فداک وما ینبغى لنا ان نصنع فیه؟ قال: تصومه یا حسن و تکثر الصلوه على محمد و آله فیه و تتبرا الى الله، ممن ظلمهم،فان الانبیاء کانت تامر الاوصیاء بالیوم‏الذى کان یقام فیه الوصى ان یتخذ عیدا. 

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«وَ یَنبَغِى اَن ... یُوَسِّعَ الرَّجُلُ فِیهِ عَلَى عِیَالِهِ». 

و شایسته است آن روز(روز غدیر) مرد بر خانواده ی خود توسعه دهد (و فراوانی را به آن ها بچشاند)

(وسائل الشیعه ج۷، ص ۳۲۵، ح ۶)

قال على(ع): عودوا رحمکم الله بعد انقضاء مجمعکم بالتوسعه على عیالکم، والبر باخوانکم والشکر لله عزوجل على ما منحکم، واجتمعوا یجمع الله شملکم، و تباروا یصل الله الفتکم، و تهانؤا نعمه الله کما هنا کم الله بالثواب فیه على اضعاف الاعیاد قبله و بعده الا فى مثله... 

امیرالمومنین على(ع) فرمودند:

بعد از پایان گردهم آیى خود (در روز غدیر) به خانه برگردید، خدا بر شما رحمت فرستد. به خانواده خود گشایش و توسعه دهید، به برادران خود نیکى کنید، خداوند را بر این نعمت که شما را بخشیده است، سپاس گزارید، متحد شوید تا خدا به شما وحدت بخشد، نیکویى کنید تا خدا دوستیتان را پایدار کند، به همدیگر نعمت‏خدا را تبریک بگوئید، همانطور که خداوند در این روز با چندین برابر عیدهاى دیگر پاداش دادن به شما تبریک گفته، این گونه پاداشها جز در روز عید غدیر نخواهد بود.

بحارالانوار ۹۷: ۱۱۷

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«... وَ لَدِرْهَمٌ فِیهِ بِأَلْفِ دِرْهَمٍ لِإِخْوَانِکَ الْعَارِفِینَ فَأَفْضِلْ عَلَى إِخْوَانِکَ فِی هَذَا الْیَوْم ...»

یک درهم به برادران با ایمان و معرفت، دادن در روز عید غدیر برابر هزار درهم است، بنابراین در این روز به برادرانت زیاد انفاق کن

(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏۲، ص: ۷۳۷)

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«... هُوَ یَوْمُ عِبَادَهٍ وَ صَلَاهٍ وَ شُکْرٍ لِلَّهِ وَ حَمْدٍ لَهُ وَ سُرُورٍ لِمَا مَنَّ اللَّهُ بِهِ عَلَیْکُمْ مِنْ وَلَایَتِنَا وَ إِنِّی أُحِبُّ لَکُمْ أَنْ تَصُومُوهُ». (بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏۳۷، ص: ۱۷۰)

عید غدیر، روز عبادت و نماز و سپاس و ستایش خداست و روز سرور و شادى است؛ به خاطر ولایت ما خاندان که خدا بر شما منّت گذارد و من دوست دارم که شما آن روز را روزه بگیرید.

و در جای دیگر فرمودند:

«إِنَّهُ یَوْمُ عِیدٍ وَ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ وَ یَوْمُ صَوْمٍ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَى»‏. (همان)

«عید غدیر، روز عید و خوشى و شادى است و روز روزه‏ دارى به عنوان سپاس نعمت الهى است».

حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمود:

«أَثَافِیُّ الْإِسْلَامِ ثَلَاثٌ لَا تَنْفَعُ وَاحِدَهٌ مِنْهُنَّ دُونَ صَاحِبَتَیْهَا الصَّلَاهُ وَ الزَّکَاهُ وَ الْوَلَایَهُ».

سنگهاى زیر بناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگرى درست نمى‏ شود.

(بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏۶۵، ص: ۳۸۶)

حضرت امام باقر(علیه السلام ) فرمود:

«بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ: الصَّلَاهِ وَ الزَّکَاهِ وَ الصَّوْمِ وَ الْحَجِّ وَ الْوَلَایَهِ وَ لَمْ یُنَادَ بِشَیْ‏ءٍ مَا نُودِیَ بِالْوَلَایَهِ یَوْمَ الْغَدِیرِ»

اسلام بر پنج پایه استوار شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت و به هیچ چیز به اندازه آنچه در روز غدیر به ولایت تاکید شده، ندا نشده است.

(الکافی (ط - الإسلامیه)، ج‏۲، ص: ۲۱)

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

«مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَحْیَا حَیَاتِی، وَ یَمُوتَ مِیتَتِی، وَ یَدْخُلَ الْجَنَّهَ الَّتِی وَعَدَنِی رَبِّی، فَلْیَتَوَلَّ عَلِیّاً بَعْدِی، فَإِنَّهُ لَنْ یُخْرِجَکُمْ مِنْ هُدًى، وَ لَنْ یُدْخِلَکُمْ فِی رَدًى».

کسى که مى‏ خواهد زندگى و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه ‏اى که پروردگارم به من وعده کرده، ساکن شود، ولایت على بن ابى طالب (علیه السلام) را اتّخاذ کند، زیرا او هرگز شما را از راه هدایت بیرون نبرده و به گمراهى نمى‏ کشاند.

(الأمالی (للطوسی)، النص، ص: ۴۹۳)

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند مى ‏فرماید:

«وَلَایَهُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ نَارِی»

ولایت على بن ابیطالب (علیه السلام) قلعه ی محکم من است، پس هر کس داخل قلعه من گردد، از آتش دوزخم محفوظ خواهد بود.

(الأمالی( للصدوق)، النص، ص: ۲۳۵)

حضرت امام کاظم(علیه السلام ) فرمود:

«وَلَایَهُ عَلِیٍّ ع مَکْتُوبَهٌ فِی جَمِیعِ صُحُفِ الْأَنْبِیَاءِ وَ لَنْ یَبْعَثَ اللَّهُ رَسُولًا إِلَّا بِنُبُوَّهِ مُحَمَّدٍ (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) وَ وَصِیِّهِ عَلِیٍّ (عَلَیهِ السَّلَامُ)

ولایت على (علیه السلام) در کتابهاى همه پیامبران ثبت ‏شده است و هیچ پیامبرى مبعوث نشد، مگر با میثاق نبوّت محمد (صلی الله علیه و آله) و امامت على (علیه السلام)

(الکافی (ط - الإسلامیه)، ج‏۱، ص: ۴۳۷)

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:

«وَلَایَهُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَلَایَهُ اللَّهِ وَ حُبُّهُ عِبَادَهُ اللَّهِ وَ اتِّبَاعُهُ فَرِیضَهُ اللَّهِ وَ أَوْلِیَاؤُهُ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ وَ أَعْدَاؤُهُ أَعْدَاءُ اللَّهِ وَ حَرْبُهُ حَرْبُ اللَّهِ وَ سِلْمُهُ سِلْمُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ».

ولایت على بن ابیطالب (علیه السلام) ولایت ‏خداست، دوستی او عبادت خداست، پیروی او فریضه (و واجب) خداست، دوستان او دوستان خدایند، دشمنان او دشمنان خدایند و جنگ با او جنگ با خداست و صلح و آشتی با او آشتی با خداوند عزوجل است.

(الأمالی (للصدوق)، النص، ص: ۳۲)

رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) فرمود:

«یَا مَعْشَرَ الْمُسْلِمِینَ لِیُبَلِّغِ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ أُوصِی مَنْ آمَنَ بِی وَ صَدَّقَنِی بِوَلَایَهِ عَلِیٍّ ألا إنَّ وَلَایَهَ عَلِیٍّ وَلَایَتِی وَ وَلَایَتِی وَلَایَهُ رَبِّی عَهْداً عَهِدَهُ إِلَیَّ رَبِّی وَ أَمَرَنِی أَنْ أُبَلِّغَکُمُوه»

‏اى مسلمانان! حاضران به غایبان (این پیام را) برسانند که هرکس به من ایمان آورده و مرا تصدیق کرده است، به ولایت على سفارش مى ‏کنم؛ آگاه باشید که ولایت علی ولایت من است و ولایت من ولایت خداست و این از روی عهدیست که پرودگارم با من بسته است و مرا امر نموده تا به شما برسانم.

(بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏۳۷، ص: ۱۴۱)

حضرت امام باقر (علیه السلام) فرمود:

«إِنَّ إِبْلِیسَ عَدُوُّ اللَّهِ رَنَّ أَرْبَعَ رَنَّاتٍ: یَوْمَ لُعِنَ، وَ یَوْمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ، وَ یَوْمَ بُعِثَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ یَوْمَ الْغَدِیرِ»

شیطان دشمن خدا چهار بار ناله کرد: روزى که مورد لعن خدا واقع شد و روزى که به زمین هبوط کرد و روزى که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مبعوث شد و روز عید غدیر.

(قرب الإسناد (ط - الحدیثه)، متن، ص: ۱۰)

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:

«إِنَّهُ لَیَوْمُ صِیَامٍ وَ قِیَامٍ وَ إِطْعَامٍ وَ صِلَهِ الْإِخْوَانِ وَ فِیهِ مَرَضَاتُ الرَّحْمَنِ وَ مَرْغَمَهُ الشَّیْطَان‏»

به راستی عید غدیر روزِ روزه گرفتن و به نماز ایستادن، اطعام و هدیه دادن به برادران است و در این روز خداوند رحمن راضی گشت و بینی شیطان به خاک مالیده شد.

(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۶)

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:

«وَ هُوَ یَوْمُ التَّبَسُّمِ فِی وُجُوهِ النَّاسِ مِنْ أَهْلِ الْإِیمَانِ فَمَنْ تَبَسَّمَ فِی وَجْهِ أَخِیهِ یَوْمَ الْغَدِیرِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِالرَّحْمَهِ وَ قَضَى لَهُ أَلْفَ حَاجَهٍ وَ بَنَى لَهُ قَصْراً فِی الْجَنَّهِ مِنْ دُرَّهٍ بَیْضَاءَ وَ نَضَّرَ وَجْهَه‏»

و غدیر روز تبسّم در صورت مومنان است، پس هر کسی که در صورت برادرش روز غدیر لبخند بزند، خداوند در روز قیامت نگاه رحمت به او می اندازد و هزار حاجت او را برآورده می کند و قصری از درّ سفید برایش بنا می کند و صورتش را شاداب می گرداند.

(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۴)

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:

وَ هُوَ یَوْمُ التَّهْنِیَهِ یُهَنِّی بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَإِذَا لَقِیَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ یَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوَلَایَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ (عَلَیهِمُ السَّلَامُ)

عید غدیر روز تبریک و تهنیت است و هر یک به دیگرى تبریک بگوید. و زمانی که مؤمنى برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایى را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و پیشوایان (علیهم السلام) عطا کرد». آرى عید غدیر روز لبخند زدن به چهره ی مردم با ایمان است،

(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۴)

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند:

«إِنَّ هَذَا یَوْمٌ عَظِیمُ الشَّأْنِ فِیهِ وَقَعَ الْفَرَجُ وَ رُفِعَتِ الدَّرَجُ وَ وَضَحَتِ الْحُجَجُ وَ هُوَ یَوْمُ الْإِیضَاحِ وَ الْإِفْصَاحِ عَنِ الْمَقَامِ الصُّرَاح‏»

«بدرستی عید غدیر روز بس بزرگى است، در این روز گشایش رسیده و منزلت (کسانى که شایسته آن بودند) بلندى گرفت و برهان ‏هاى خدا روشن شد و از مقام پاک (خوبان) با صراحت ‏سخن گفته شد.

(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏۲، ص: ۷۵۵)

حضرت امام صادق(علیه السلام ) فرمود:

«إِنَّهُ یَوْمُ عِیدٍ وَ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ وَ یَوْمُ صَوْمٍ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَى

به راستی عید غدیر، روز عید و خوشى و شادى است و روز روزه ‏دارى به عنوان سپاس نعمت الهى است.

(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏۲، ص: ۷۳۷)

حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ زُفَّتْ أَرْبَعَهُ أَیَّامٍ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى خِدْرِهَا یَوْمُ الْفِطْرِ وَ یَوْمُ الْأَضْحَى وَ یَوْمُ الْجُمُعَهِ وَ یَوْمُ غَدِیرِ خُم»

هنگامی که روز قیامت بر پا شود، چهار روز به سرعت سوی خدا می شتابند همانطور که عروس به حجله اش می رود؛ آن روزها عبارتند از روز عید فطر و قربان و جمعه و روز غدیر خم.

(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۶)

حضرت امام رضا (علیه السلام ) فرمود:

«إنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ فِی السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْض‏»

به راستی روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.

(مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏۳، ص: ۴۲)

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:

«اسْمُهُ فِی السَّمَاءِ یَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَ فِی الْأَرْضِ یَوْمُ الْمِیثَاقِ الْمَأْخُوذِ وَ الْجَمْعِ الْمَشْهُود»

و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان و در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانى است.

(تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج‏۳، ص: ۱۴۳)

حضرت امام صادق (علیه السلام ) فرمود:

«إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی أَقَامَ مُوسَى هَارُونَ (علیهما السلام) عَلَماً فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَى ذَلِکَ الْیَوْمَ وَ إِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذِی أَظْهَرَ عِیسَى (علیه السلام) وَصِیَّهُ شَمْعُونَ الصَّفَا فَصَامَ شُکْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِکَ [عَلَى ذَلِکَ‏] الْیَوْم»

به راستی غدیر روزی است که موسی هارون (علیهما السلام) را پرچمدار امّتش منصوب نمود و آن روز را به عنوان شکرگزاری روزه گرفت.

و به راستی غدیر همان روزی است که عیسی (علیه السلام) جانشینی وصیّش شمعون را آشکار نمود و آن روز را جهت شکرگزاری روزه داشت.

(إقبال الأعمال (ط - القدیمه)، ج‏۱، ص: ۴۶۶)