اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ الاَْمانَ يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَلابَنُونَ اِلاّ مَنْ اَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَليمٍ
خدايا از تو امان خواهم در آن روزى كه سود ندهد كسى را نه مال و نه فرزندان مگر آن كس كه دلى پاك به نزد خدا آورد
در اين روز در سال 60 هجرى به دستور يزيد لعين سى نفر از شياطين بنى اميّه از شام براى دستگيرى و يا كشتن امام حسين عليه السلام به بهانه حج وارد مكه شدند.
(قلائد النحور: ج ذى الحجه، ص 375. فيض العلام: ص 113)
پس از آنكه اسرا و سرهاى مقدس شهدا را در كوفه گردانيدند، ابن زياد در كاخ خود نشست و دستور داد سر مطهر امام حسين عليه السلام را در برابرش گذاشتند. آنگاه زنان و كودكان آن حضرت را به همراه امام سجّاد عليه السلامدر حاليكه به طناب بسته بودند وارد مجلس نموده، در برابر تخت آن ملعون ايستاده نگه داشتند. در اين حال درباريان آن ملعون به تماشا ايستاده بودند. (الوقايع و الحوادث: ج 4، ص 63. وقايع الايّام: تتمه محرم، ص 256)
روز دفن بدنهاى مطهر سيّد الشّهداء عليه السلام و اهل بيت و اصحاب آن حضرت، توسّط امام سجّاد عليه السلام به يارى جمعى از بنى اسد است.
(اعلام الورى: ج 1، ص 470. الوقايع و الحوادث: ج محرم، ص 61. وقايع الايّام: تتمه محرم، ص 132)
در اين روز از سال 61 ه ق ابن زياد با استناد به فتوائى كه از شريح قاضى گرفته بود، در مسجد كوفه خطبه خواند و مردم را به كشتن امام حسين عليه السلام تحريص كرد.
(الوقايع و الحوادث: ج 2، ص 124)
در اين روز امام حسين عليه السلام براى بزرگان كوفه نامه ای نوشتند و آن را به قيس بن مسهّر صيداوى دادند كه به كوفه برساند. مأمورين در بين راه قيس را گرفتند، و پس از آنكه او بر ضد يزيد و ابن زياد سخن گفت، او را به شهادت رساندند.
(قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 41)