در زیارات مطلقه که بسیار است، و ما در اینجا تنها به ذکر چند زیارت اکتفا مى‏کنیم. اول: زیارتى است که‏ شیخ مفید و شهید و سیّد ابن طاووس و دیگران ذکر کرده‏اند و کیفیت آن به این صورت است: هرگاه اراده زیارت کنى غسل کن، و دو جامه پاک بپوش و به چیزى از بوى خوش خود را خوشبو کن و اگر بوى خوش نیافتى مانعى ندارد، چون‏ از خانه بیرون آمدى بگو:
اللهُمَّ إِنِّی خَرَجْتُ [تَوَجَّهْتُ‏] مِنْ مَنْزِلِی أَبْغِی فَضْلَکَ وَ أَزُورُ وَصِیَّ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمَا اللهُمَّ فَیَسِّرْ ذَلِکَ لِی وَ سَبِّبِ الْمَزَارَ لَهُ وَ اخْلُفْنِی فِی عَاقِبَتِی وَ حُزَانَتِی بِأَحْسَنِ الْخِلافَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ