استدلال به حدیث «منزلت»

الف) از امیرالمومنین علی‌علیه السلام نقل شده که در احتجاج خود بر اهل شورا فرمود:

«أنشدکم باللَّه؛ أفیکم أحد أخو رسول اللَّه‌صلی الله علیه وآله غیری إذ آخی بین المؤمنین، فآخی بینی و بین نفسه، و جعلنی منه بمنزلة هارون من موسی إلاّ أنّی لست نبیّ؟! قالوا: لا»؛(22)

استدلال به آیه «انذار»

الف) احمد بن حنبل به سندش از امام علی‌علیه السلام نقل کرده که در مورد آیه:

«إِنَّما أَنتَ مُنذِرٌ وَلِکُلِ‌ّ قَوْمٍ هادٍ» فرمود: «رسول اللَّه‌ صلی الله علیه وآله المنذر و الهاد رجل من بنی هاشم»؛(26)

«رسول خداصلی الله علیه وآله بیم دهنده و هدایت‌گر مردی از بنی هاشم است.»

استدلال به آیه «اولی الامر»

از امیرالمومنین علی‌علیه السلام نقل شده در احتجاجی که در مسجد رسول خداصلی الله علیه وآله در ایام خلافت عثمان داشتند فرمود:

« … فأنشدکم اللَّه، أتعلمون حیث نزلت «یأَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنکُمْ»؟ … فأمر اللَّه عزّوجلّ نبیّه‌صلی الله علیه وآله أن یُعلمهم ولاة أمرهم … بنصبی للناس بغدیر خم ثم خطب و قال: أیها الناس! إنَّ اللَّه أرسلنی برسالة ضاق بها صدری و ظننت أنّ الناس مکذّبنی، فأوعدنی لأبلّغها أو لیعذّبنی، ثم أمر، فنودی بالصلاة جامعة، ثم خطب، فقال: أیّها الناس! أتعلمون أنّ اللَّه عزّوجلّ مولای و أنا مولی المؤمنین، و أنا أولی بهم من أنفسهم؟ قالوا: بلی یا رسول اللَّه. قال: قم یا علیّ، فقمت. فقال: من کنت مولاه فعلیّ مولاه، اللّهم وال من والاه، و عاد من عاداه»؛

استدلال به آیه «مباهله»

الف) از حضرت علی‌علیه السلام نقل شده که در احتجاج خود با قوم فرمود:

«افتقرّون انّ رسول اللَّه‌صلی الله علیه وآله حین دعا أهل نجران الی المباهلة، أنّه لم یأت إلاّ بی و بصاحبتی و ابنیّ؟. قالوا: اللّهم نعم»؛(29)

«آیا اقرار می‌کنید که رسول خداصلی الله علیه وآله هنگامی که اهل نجران را به مباهله دعوت کرد کسی به جزمن و همسر و دو فرزندانم را نیاورد؟ گفتند: بار خدایا، آری.»

مناشده علی علیه السلام

1 - مناشده علی علیه السلام در روز شوری

به سال 23 و یا آغاز سال 24 از هچرت به نقل از اخطب خطباء خوارزم حنفی در صفحه 217 «مناقب» .

2 - مناشده علی علیه السلام در ایّام عثمان بن عفّان

طبق نقل شیخ الاسلام ، ابواسحق ، ابراهیم بن سعدالدین ابن الحمویّه به اِسنادش در «فَرایِدُ السِّمْطَیْن» سمط اوّل در باب 58 از تابعی بزرگ ، سلیم بن قیس هلالی .

مناشَدَه (قسم دادن) و احتجاج به حدیت شریف «غدیر خُم»

واقعه غدیر خُمّ از ابتدای وقوع یعنی روز هجدهم ذی الحجه سال دهم هجری تا عصر حاضر پیوسته و بدون انقطاع از اصول مسلّمه و حوادث غیرقابل تردید بوده، به طوری که نزدیکان به این داستان ایمان و اذعان داشته و دشمنان و مخالفین بدون این که تردید یا انکاری در خاطرخود راه دهند، آن را روایت نموده اند و تا بدان پایه از تحقّق رسیده که ارباب جدل و معارضه نیز هروقت که از طرف مدّعیان آن ها دامنه مناظره بدان کشیده شده و قضیّه به روایت آن منتهی گشته ، ناچار بدان تن داده و نتوانسته اند با هیچ نیرنگ و جدلی آن را نادیده و یا ناشنیده انگارند .