در اين روز از سال 60 هجرى حضرت مسلم عليه السلام 27 روز قبل از شهادتش نامه اى براى امام حسين عليه السلام نوشت و به آن حضرت خبر داد كه 18000 نفر با او بيعت كرده اند.
(نفس المهموم: ص 84. وقايع المشهور: ص 213)
در سال 247 ه ق در شب چهارشنبه متوكل عباسى ملعون، به دستور فرزندش به قتل رسيد. مدت خلافت او 14 سال و ده ماه و عمر نحسش 41 سال بود.
(توضيح المقاصد: ص 26. تتمة المنتهى: ص 322. بحار الانوار: ج 50، ص 210. فيض العلام: ص 65. تاريخ سامراء: ج 3، ص 324. البداية و النهاية: ج 10، ص 385. تاريخ بغداد: ج 2، ص 119)
بنى اميه اين روز را به خاطر ورود سر مطهر امام حسين عليه السلام به شام عيد قرار دادند.
(قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 341. الوقايع و الحوادث: ج صفر، ص 5. مصباح كفع می : ج 2، ص 596. تقويم المحسنين: ص 15)
بعد از ده روز از واقعه عاشورا جمعى از بنى اسد بدن شريف جون غلام ابى ذر غفارى را پيدا كردند در حالى كه صورتش نورانى و بدنش معطر بود و سپس او را دفن كردند. (منتخب التواريخ: ص 311)
عصر عاشورا رأس مطهر و نورانى امام حسين عليه السلام را توسط خولى بن يزيد اصبحى ملعون و حميد بن مسلم ازدى به كوفه فرستادند.
(اعلام الورى: ج 1، ص 470. منتهى الامال: ج 1، ص 401. فيض العلام: ص 155)
خونين شدن ريشه هر گياهى كه از زمين می كشيدند، از مصيبت عظماى آن روز.
در اين روز در سال 61 ه ق كه روز شنبه يا دوشنبه بوده، آقا و مولايمان حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام در سن 58 سالگى (و يا 56 و يا 57 سالگى) بعد از نماز ظهر، مظلومانه و با حالت تشنگى و گرسنگى در زمين كربلا به شهادت رسيدند.