قالَ سَیّدُنا و مَولانا امِيرُ الْمُؤْمِنِين علی بن ابی طالب‏ صلوات الله علیه:مَنْ شَرِبَ مِنْ سُؤْرِ أَخِيهِ تَبَرُّكاً بِهِ خَلَقَ اللَّهُ بَيْنَهُمَا مَلَكاً يَسْتَغْفِرُ لَهُمَا حَتَّى تَقُومَ السَّاعَةُ.

حضرت آقا امیرالمومنین صلوات الله علیه:

هر کس نیم خورده آب برادر مؤمنش را به عنوان تبرک بنوشد؛ خداوند در میان آنها فرشته ای می آفریند، تا روز قیامت برایشان طلب مغفرت می نماید.

الإختصاص، النص، ص: 189بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏75، ص: 33سفينة البحار، ج‏4، ص: 9

چای و غذای اربعین در مسیرهای نجف تا کربلا و دیگر مسیرهای پیاده روی زوار، بیشتر رنگ و بوی این حدیث را به خود گرفته است

بیستم صفر ( اربعين )
1 - اربعين سيّدالشّهداء عليه السلام:

در چنين روزى چهل روز از فاجعه مولمه شهادت امام حسين عليه السلام و اهل بيت و اصحاب باوفايش می گذرد. بر دوستان و شيعيان اهل بيت عليهم السلام لازم است كه با پوشيدن لباس مشكى، تعطيل كار و برپائى مجلس عزا و شركت در مجالس سينه زنى و ذكر مصيبت اين روز را تعظيم نمايند.

2 - زيارت جابر از كربلا:

در اين روز در سال 61 ه’ جناب جابر بن عبدالله انصارى و همراهانش قريب به چهل روز بعد از شهادت امام حسيت عليه السلام از مدينه به كربلا وارد شدند.
(توضيح المقاصد: ص 6 - 7)
او به همراه عطيه قبر حبيبش سيّدالشّهداء عليه السلام را زيارت كرد.

3 - بازگشت اهل بيت عليه السلام به كربلا:

بنابرمشهور در چنين روزى اهل بيت عليهم السلام از شام به كربلا بازگشتند.
(مسار الشيعه: ص 26. العدد القوية: ص 219. وسائل الشيعه: ج 14، ص 478. مصباح المنجهد: ص 730. زاد المعاد: ص 328. معالى السبطين: ج 2، ص 191. فيض العلام: ص 195. بحار الانوار: ج 97، ص 329. مصباح كفع می : ج 2، ص 596)

4 - ملحق شدن رأس مطهر امام حسين عليه السلام به بدن مطهر:

در اين روز بنابرقول سيّد مرتضى رأس شريف امام حسين عليه السلام توسط امام زين العابدين عليه السلام از شام به كربلا آورده شد و به بدن مطهر آن حضرت ملحق گرديد.
(بحار الانوار: ج 44، ص 199)

بخش دوّم: صفر الخير

در ماه صفر ثقل حوادث بر دوش سنگينى می ‏كند. ادامه عزاى امام حسين عليه السلام از يك سو، شهادت پيامبر صلّى الله عليه و آله و امام مجتبى و امام رضا عليهماالسلام از سوى ديگر، آغاز غصب خلافت از جهت ديگر مصائب پشت سره می است كه در اين ماه بايد سوگوار آن باشيم. در روزهاى 1، 2، 5، 7، 8، 9، 11، 12، 14، 15، 19، 20، 24، 26، 27، 28، 29، 30 اين ماه وقايعى رخ داده كه در يك نگاه به اين صورت قابل تقسيم است:

بیستم محرم
دفن بدن جون در كربلا:

بعد از ده روز از واقعه عاشورا جمعى از بنى اسد بدن شريف جون غلام ابى ذر غفارى را پيدا كردند در حالى كه صورتش نورانى و بدنش معطر بود و سپس او را دفن كردند. (منتخب التواريخ: ص 311)

نوزدهم محرم

حركت كاروان كربلا به سوى شام:

در اين روز اهل بيت سيّد الشّهداء عليه السلام را از كوفه به سوى شام حركت دادند. (الوقايع و الحوادث: ج 4، ص 114) زنهاى غير هاشميه از انصار امام حسين عليه السلام كه در كربلا اسير شدند با شفاعت اقوام و قبايلشان نزد ابن زياد از قيد اسيرى خلاص شدند، و فقط زنهاى هاشميات براى اسارت به شام برده شدند.
(ابصار العين فى انصار الحسين عليه السلام: ص 133)

سیزدهم محرم

1- اسراى اهل بيت عليه السلام در مجلس ابن زياد:

پس از آنكه اسرا و سرهاى مقدس شهدا را در كوفه گردانيدند، ابن زياد در كاخ خود نشست و دستور داد سر مطهر امام حسين عليه السلام را در برابرش گذاشتند. آنگاه زنان و كودكان آن حضرت را به همراه امام سجّاد عليه السلام‏در حاليكه به طناب بسته بودند وارد مجلس نموده، در برابر تخت آن ملعون ايستاده نگه داشتند. در اين حال درباريان آن ملعون به تماشا ايستاده بودند. (الوقايع و الحوادث: ج 4، ص 63. وقايع الايّام: تتمه محرم، ص 256)

یازدهم محرم :1- حركت كاروان اسرا از كربلا

عمر سعد ملعون روز يازدهم تا وقت ظهر در كربلا ماند، و بر كشتگان سپاه خود نماز گذارد و آنان را به خاك سپرد. وقتى روز از نيمه گذشت فرمان داد تا دختران پيامبر صلّى الله عليه و آله را بر شتران بى جهاز سوار كردند و سيّد سجّاد عليه السلام را نيز با غل جامعه بر شتر سوار كردند. هنگا می كه آنان را از قتلگاه عبور دادند و نظر بانوان بر جسم مبارك امام حسين عليه السلام افتاد، لطمه‏ها بر صورت زدند و صدا به صيحه و ندبه برداشتند.
(قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 184. فيض العلام: ص 156. معالى السبطين: ج 2، ص 90)

شب يازدهم محرم : شام غريبان كربلا

نخستين شب عزا و سوگ خاندان پيامبر صلّى الله عليه و آله پس از شهادت سيّد الشّهداء عليه السلام است. شبى تيره ‏تر از سياهى! شبى جانسوز كه در آن تلخ ترين لحظات بر خاندان امام حسين عليه السلام گذشت.

نهم محرم الحرام : آمدن لشكر تازه نفس به كربلا

در اين روز لشكر مجهزى به دستور ابن زياد از كوفه وارد كربلا شد، و شمر نامه ابن زياد را آورد.

(اعلام الورى: ج 1، ص 455. فيض العلام: ص 146)

نهم محرم الحرام : محاصره خيمه ‏ها در كربلا

امام صادق عليه السلام فرمودند: تاسوعا روزى بود كه حسين عليه السلام و اصحابش را در كربلا محاصره كردند و سپاه شام بر قتال آن حضرت اجتماع نمودند و پسر مرجانه و عمر سعد به خاطر كثرت سپاه و لشكرى كه براى آنها جمع شده بود خوشحال شدند، و آن حضرت و اصحابش را ضعيف شمردند و يقين كردند كه ياورى از براى او نخواهد آمد و اهل عراق حضرتش را مدد نخواهند نمود.

(كافى: ج 4، ص 147)

ششم محرم الحرام : تراكم لشكر يزيد در كربلا

در اين روز لشكر زيادى براى جنگ با حضرت اباعبدالله عليه السلام جمع شدند.

(الوقايع و الحوادث: ج 2، ص 153)

ششم محرم الحرام : اولين محاصره فرات در كربلا

به نقلى در اين روز عمر سعد، شبث بن ربعى خبيث را همراه سه هزار مرد سفاك با كوبيدن طبل و دهل كنار فرات فرستاد كه اطراف آن را به محاصره در آوردند.

(از مدينه تا مدينه: ص 360)

سوم المحرم الحرام : ورود عمر بن سعد به كربلا

در اين روز عمر بن سعد با شش هزار يا نه هزار سوار براى قتل پسر پيامبر صلّى الله عليه و آله وارد كربلا شد و در مقابل آن حضرت لشكرگاه ساخت و خيمه برافراخت. ورود ابن سعد به كربلا در روز چهارم هم نقل شده است.

(قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 40. از مدينه تا مدينه: ص 343. معالى‏ السبطين: ج 1، ص 301. فيض العلام: ص 143)

دوم محرم الحرام : ورود امام حسين عليه السلام به كربلا

بنابر مشهور در اين روز در سال 61 ه ق آقا و مولايمان حضرت اباعبدالله الحسين سيّد الشّهداء عليه السلام با اهل بيت و اصحابشان وارد كربلاى معلى شدند.
(ارشاد: ج 2، ص 84. قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 24. الوقايع و الحوادث: ج 2ص 89. مناقب ابن شهر آشوب: ج 4، ص 105. جلاء العيون: ص 379. معالى السبطين: ج 1ص 285).

یکم ماه محرم : امام حسين عليه السلام در راه كربلا:

روز اول محرم، امام حسين عليه السلام در قصر بنى مقاتل نزول اجلال فرمودند، و از عبيدالله بن حر جعفى دعوت به يارى نمودند، ولى او اجابت نكرد و بعداً پشيمان شد.

(ارشاد، ج 2، ص 81)