از ابى هريره، روايت نموده، از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله-و از احمد بن عبد اللّه نيرى، از على بن سعيد، از ضمره، از ابن شوذب، از مطر، از ابن حوشب، از ابى هريره، از پيغمبر صلى اللّه عليه و آله كه فرمود: هر كس روز هجدهم از ذى الحجة الحرام را روزه بدارد، خداوند روزه شصت ماه براى او مينويسد، و آن روز غدير خم است هنگامى كه پيغمبر صلى اللّه عليه و آله دست على بن ابى طالب عليه السّلام را گرفت و فرمود: آيا من بمؤمنين اولى از خودشان نيستم؟ گفتند:آرى يا رسول اللّه. آنحضرت فرمود:من كنت مولاه فعلىّ مولاه سپس عمر بن خطاب گفت: به به اى پسر ابى طالب، گرديدى مولاى من و مولاى هر كسى كه مسلم است، پس خداوند نازل فرمود: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ تا آخر آيه.
الغدير فى الكتاب و السنه و الادب، ج1، ص: 451
ترجمه الغدير فى الكتاب و السنه و الادب، ج2، ص: 119
2- از پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله نقل شده كه مؤمن در روز غدير صد بار اين ذكر را بگويد:الْحَمْدُ للَّهِ الَّذى جَعَلَ كَمالَ دينِهِ وَ تَمامَ نِعْمَتِهِ بِوِلايَةِ اميرِالْمُؤْمُنينَ عَلِىِّ بْنِ ابى طالِبٍ عليه السلام. سپاس خدايى را كه كمال دينش و تمام نعمتش را با ولايت اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام قرار داد.
