پاسخ:
آیه ی اول و اصل معراج:
اصل حرکت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به معراج را بیان می کند.
«سُبْحانَ الَّذی أَسْرى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْبَصیر» (الإسراء: ۱)
منزّه است آن [خدایى] که بنده اش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجد الأقصى -که پیرامون آن را برکت دادهایم- سیر داد، تا از نشانه هاى خود به او بنمایانیم، که او همان شنواى بیناست.
وقائع معراج:
آیات زیر جزئیّات بیشتری از واقعه ی معراج معرفی می کند:
«وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلى - ثُمَّ دَنا فَتَدَلَّى - فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنى - فَأَوْحى إِلى عَبْدِهِ ما أَوْحى - ما کَذَبَ الْفُؤادُ ما رَأى - أَ فَتُمارُونَهُ عَلى ما یَرى - وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَهً أُخْرى - عِنْدَ سِدْرَهِ الْمُنْتَهى - عِنْدَها جَنَّهُ الْمَأْوى - إِذْ یَغْشَى السِّدْرَهَ ما یَغْشى - ما زاغَ الْبَصَرُ وَ ما طَغى - لَقَدْ رَأى مِنْ آیاتِ رَبِّهِ الْکُبْرى» (نجم: ۱۸ - ۷)
و او در اُفق اعلى بود؛ سپس نزدیک آمد و نزدیکتر شد، تا [فاصله اش] به قدرِ [طول] دو [انتهاى] کمان یا نزدیکتر شد؛ آنگاه به بنده اش آنچه را باید وحى کند، وحى فرمود. آنچه را دل دید انکار[ش] نکرد. آیا در آنچه دیده است با او جدال مىکنید؟ و قطعاً بار دیگرى هم او را دیده است، نزدیک سدره المنتهى؛ در همان جا که جنّه المأوى است. آنگاه که درخت سدر را آنچه پوشیده بود، پوشیده بود. دیده[اش] منحرف نگشت و [از حدّ] درنگذشت.
واحد پاسخگویی به سوالات