در اين روز در سال 63 62 ه ق امّ سلمه همسر پيامبر صلّى الله عليه و آله از دنيا رحلت فرمود.
(مستدرك سفينة البحار: ج 5، ص 215).
به روايتى حضرت بقية الله الاعظم حجة بن الحسن العسكرى ارواحنا له الفداه در اين روز قيام خواهند كرد.
(اعلام الورى: ج 2، ص 286. بحار الانوار: ج 95، ص 190)
ابن زياد در روز عاشوراى سال 67 ه ق به فرمان مختار به جزاى ظاهرى اعمالش رسيد و كشته شد.
عصر عاشورا رأس مطهر و نورانى امام حسين عليه السلام را توسط خولى بن يزيد اصبحى ملعون و حميد بن مسلم ازدى به كوفه فرستادند.
(اعلام الورى: ج 1، ص 470. منتهى الامال: ج 1، ص 401. فيض العلام: ص 155)
خونين شدن ريشه هر گياهى كه از زمين می كشيدند، از مصيبت عظماى آن روز.
در عصر اين روز امام حسين عليه السلام در جمع ياران خطبه ای قرائت فرمودند، و اصحاب اعلام وفادارى نمودند.
(مناقب ابن شهر آشوب: ج 4، ص 107)
در اين روز امام حسين عليه السلام براى بزرگان كوفه نامه ای نوشتند و آن را به قيس بن مسهّر صيداوى دادند كه به كوفه برساند. مأمورين در بين راه قيس را گرفتند، و پس از آنكه او بر ضد يزيد و ابن زياد سخن گفت، او را به شهادت رساندند.
(قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 41)
بنابر مشهور در اين روز در سال 61 ه ق آقا و مولايمان حضرت اباعبدالله الحسين سيّد الشّهداء عليه السلام با اهل بيت و اصحابشان وارد كربلاى معلى شدند.
(ارشاد: ج 2، ص 84. قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 24. الوقايع و الحوادث: ج 2ص 89. مناقب ابن شهر آشوب: ج 4، ص 105. جلاء العيون: ص 379. معالى السبطين: ج 1ص 285).
در روز اول محرم ريّان بن شبيب خدمت امام رضا عليه السلام رسيد. حضرت به او فرمود: اى پسر شبيب، مردم عرب در زمان جاهليت جنگ را در ايام محرم حرام می دانستند، ولى اين امت احترام اين ماه را از بين بردند و حرمت پيامبر صلّى الله عليه و آله را رعايت نكردند. در اين ماه خون ما را حلال دانستند، و هتك حرمت ما كردند و فرزندان و زنان ما را اسير نمودند، و سراپرده ما را آتش زدند و اموال ما را غارت كردند و رعايت احترام رسول خدا صلّى الله عليه و آله را درباره ما ننمودند.
در اين روز در سال 63 ه ق مردم مدينه براى قيام عليه يزيد حركت كردند. قضيه از آنجا آغاز شد كه جمعى از اهالى مدينه به رهبرى عبدالله بن حنظله به شام رفتند و دستگاه يزيد و شرابخوارى و قماربازى و سگ بازى او را ديدند، و به مدينه بازگشته و مردم را از وضع فساد دربار اموى آگاه ساختند. با شنيدن اين اخبار همگان بر خلع يزيد اتفاق نمودند، و به سرپرستى عبدالله عليه يزيد قيام نمودند و افراد اموى ساكن مدينه را بيرون كردند. لشكر شام پس از اطلاع از اين قيام به طرف مدينه حركت كرد و واقعه حرّه پيش آمد.
(الوقايع و الحوادث، ج 2، ص 49)
روز اول محرم، امام حسين عليه السلام در قصر بنى مقاتل نزول اجلال فرمودند، و از عبيدالله بن حر جعفى دعوت به يارى نمودند، ولى او اجابت نكرد و بعداً پشيمان شد.
(ارشاد، ج 2، ص 81)
در روز اول محرم پيامبر صلّى الله عليه و آله براى اولين بار مأمورانى را براى جمع آورى زكات و صدقات به اطراف مدينه فرستاد.
(الوقايع و الحوادث، ج 2، ص 42. قلائد النحور، ج محرم و صفر، ص 15)
در سال چهارم هجرت به تحريك كفار قريش بين مسلمانان و قبایلى كه اطراف مدينه زندگى می كردند و قصد محاصره مدينه را داشتند جنگى در گرفت. پيامبر صلّى الله عليه و آله با 400 يا 790 نفر از مدينه بيرون رفتند. در اين غزوه حضرت نماز خوف خواندند و جنگ تا سه روز طول كشيد تا شر آنان دفع شد. اين واقعه به قولى در 15 جمادى الاولى بوده است.
(الوقايع و الحوادث، ج 2، ص 45. توضيح المقاصد، ص 2 - 3. وقايع المشهور، ص 98)
یکم محرم الحرام:ماجراى شعب ابى طالب عليه السلام:
در پى بالا گرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پيامبر صلّى الله عليه و آله، قريش پيمان نامه ای نوشتند و طى آن قرار گذاشتند با بنى هاشم تكلم نكنند و با آنان هم سفره و همنشين نشوند و معامله ننمايند، و آنان را به گونه ای در فشار قرار دهند كه پيامبر صلّى الله عليه و آله را به قريش تحويل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند. حضرت ابوطالب عليه السلام بنى هاشم را به دره ای كه منتسب به آن حضرت بود برد، و اطراف آن را محكم كرده و براى حفظ جان پيامبر صلّى الله عليه و آله شبانه روز كمر همّت بست.
یکم محرم الحرام:آغاز ايام حسينى:
اولين روز از ماه حزن و اندوه آل محمد عليهم السلام است، كه همه انبياء و ملائكه و شيعيان و دوستان اهل بيت عليهم السلام محزون اند. بايد گفت: كه حزن و اندوه تمام عالم است، چرا كه همه ساله از اول محرم تا روز عاشورا پيراهن پاره پاره سيّد الشّهداء عليه السلام را از عرش خدا به رو به زمين می آويزند و حزن و اندوه عالم را فرا می گيرد.