همان طور كه تا به كنون معلوم شد، به دست آوردن عزّت خداوند در گرو طاعت و فرمانبري اوست و كسي كه از او نافرماني كند، دچار ذلّت و خواري خواهد شد. در رأس همه عزّت يافتگان راه خداوند متعال، اهل بيت (عليهم السلام) هستند؛ هماناني كه غير از خواسته و اراده خداوند كاري نمي كنند و به بالاترين درجه عبوديت خداوند رسيده اند.
به تعبير امام هادي (عليه السلام) در زيارت جامعه اين گونه اند:
« السَّلَامُ علي ... الْمُظْهِرِينَ لِأَمْرِ اللَّهِ وَ نَهْيِهِ وَ عِبَادِهِ الْمُكْرَمِينَ الَّذِينَ لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ» (1)
سلام و درود به كساني كه امر و نهي خدا را آشكار نمودند، و بر همان بندگان گرامي خداوند كه از گفتار او سبقت نمي گيرند و تنها به امر او عمل مي كنند.
پانزدهم محرم
بنابر بعضى اقوال، در اين روز سرهاى مطهر اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام را به سوى شام حركت دادند. (وقايع الايّام: تتمه محرم، ص 281) البته بعداً اهل بيت عليهم السلام سرهاى مطهر را به بدنها ملحق كردند.