در اين روز از سال ۶۰ هجرى حضرت مسلم عليه السلام ٢٧ روز قبل از شهادتش نامه اى براى امام حسين عليه السلام نوشت و به آن حضرت خبر داد كه ١٨۰۰۰ نفر با او بيعت كرده اند.
(نفس المهموم: ص ٨۴. وقايع المشهور: ص ٢١٣)
در سال ٢۴٧ ه ق در شب چهارشنبه متوكل عباسى ملعون، به دستور فرزندش به قتل رسيد. مدت خلافت او ١۴ سال و ده ماه و عمر نحسش ۴١ سال بود.
(توضيح المقاصد: ص ٢۶. تتمة المنتهى: ص ٣٢٢. بحار الانوار: ج ۵۰، ص ٢١۰. فيض العلام: ص ۶۵. تاريخ سامراء: ج ٣، ص ٣٢۴. البداية و النهاية: ج ١۰، ص ٣٨۵. تاريخ بغداد: ج ٢، ص ١١٩)
بنى اميه اين روز را به خاطر ورود سر مطهر امام حسين عليه السلام به شام عيد قرار دادند.
(قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص ٣۴١. الوقايع و الحوادث: ج صفر، ص ۵. مصباح كفع می : ج ٢، ص ۵٩۶. تقويم المحسنين: ص ١۵)
بعد از ده روز از واقعه عاشورا جمعى از بنى اسد بدن شريف جون غلام ابى ذر غفارى را پيدا كردند در حالى كه صورتش نورانى و بدنش معطر بود و سپس او را دفن كردند. (منتخب التواريخ: ص ٣١١)
عصر عاشورا رأس مطهر و نورانى امام حسين عليه السلام را توسط خولى بن يزيد اصبحى ملعون و حميد بن مسلم ازدى به كوفه فرستادند.
(اعلام الورى: ج ١، ص ۴٧۰. منتهى الامال: ج ١، ص ۴۰١. فيض العلام: ص ١۵۵)
خونين شدن ريشه هر گياهى كه از زمين می كشيدند، از مصيبت عظماى آن روز.
در اين روز در سال ۶١ ه ق كه روز شنبه يا دوشنبه بوده، آقا و مولايمان حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام در سن ۵٨ سالگى (و يا ۵۶ و يا ۵٧ سالگى) بعد از نماز ظهر، مظلومانه و با حالت تشنگى و گرسنگى در زمين كربلا به شهادت رسيدند.