همانا روز شهادت حسين عليه السلام پلك چشمان ما را مجروح كرد و اشكهاى ما را روان ساخت و دل ما را سوزاند، و عزيز ما را در زمين كربلا ذليل كرد و نزد ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد. پس گريه كنندگان بايد بر حسين عليه السلام بگريند، زيرا كه گريه بر او گناهان بزرگ را از بين می ‏برد.

- اى پسر شبيب، اگر خواستى بر چيزى گريه كنى بر حسين بن على عليه السلام گريه كن، چه اينكه آن حضرت را كشتند چنانچه گوشفند را می ‏كشند، و با آن حضرت 18 نفر از اهل بيت او كشته شدند كه روى زمين شبيه و نظيرى نداشتند. آسمانهاى هفتگانه و زمينها در شهادت آن حضرت گريستند. چهار هزار ملك روز عاشورا براى نصرت آن حضرت آمده بودند و ديدند حضرت شهيد شده است. لذا پريشان و غبارآلود به مجاورت آن قبر مطهر مأمور شدند، تا حضرت قائم عليه السلام ظهور كند و از ياران او باشند و شعارشان «يا لثارات الحسين» است.

- اى پسر شبيب، اگر دوست دارى كه با ما در درجات عالى بهشت باشى محزون باش براى حزن ما و شاد باش در شادى ما، و بر تو باد به ولايت ما كه اگر كسى سنگى را دوست داشته باشد خداوند متعال او را با همان سنگ محشور می‏ كند.